Door de oorlog in Syrië was studeren, en het bereiken van zijn Olympische droom onmogelijk geworden. In 2015 Mo besloot te vluchten naar Europa, omdat het dagelijks leven en trainen té gevaarlijk werd; na het afronden van zijn sportstudie zou hij namelijk als soldaat worden opgeroepen. Maar Mo wilde niet vechten in de oorlog, hij wilde hardlopen, fietsen en zwemmen. Hij verliet samen met zijn jongste broer – een getalenteerd zwemmer - huis en haard en de rest van zijn familie. Een onzekere toekomst tegemoet, en niet wetend of zijn achtergebleven familie wel veilig zou zijn.
 

Op zijn vlucht kon hij alleen een rugtas meenemen, daarin stopte hij wat sportkleding, zijn Syrische zwempak, en zijn hardloopschoenen. De broers kochten een vliegticket van Libanon naar Turkije. Onderweg moesten zij veel obstakels overwinnen zoals een boottocht naar Samos. Als goede zwemmers vreesden zij als een van de weinigen de verdrinkingsdood niet. Vervolgens trokken zij van land tot land (Macedonië, Servië, Kroatië, Slovenië, Oostenrijk, en Duitsland), van vluchtelingenkamp naar vluchtelingenkamp. Deze reis duurde zo’n twee jaar, maar Mo gaf niet op. Hij bleef vechten voor zijn toekomst en zijn sport. Zelfs na een zware wandeltocht naar een volgende vluchtelingencentrum, trok hij toch zijn hardloopschoenen aan en ging hardlopen.
 

In Nederland liep hij bij toeval een lieve gastfamilie tegen het lijf, die hem onderdak bood in hun huis in Limmen en hem liefdevol opnam in het gezin. Zo ontstond voor Mo een stabielere basis, hij kon zijn trainingen weer oppakken, hij werd aangemeld bij de Nederlandse Triathlonbond en er werd een professionele coach gevonden. Tokyo 2020 is de stip aan de horizon.

Mo maakt uitstapjes naar de Saucony Halve Marathon van Egmond, de Groet uit Schoorl Run en de Castricumse Triathlon op 1 juli 2018. Verder staan er een aantal Triathlons in Azië op de planning, want prestaties op het Aziatische continent is een van de voorwaarden om zich te plaatsen voor de Olympische Spelen.
 

Toch is Mo trots op zijn afkomst en zijn land. Je zult hem op onze atletiekbaan hoogstwaarschijnlijk tegenkomen in een hardlooptenue met de tekst “Maso Syr”. Met zijn Olympische deelname – voor Syrië – hoopt hij achterblijvers te inspireren en een voorbeeld te zijn.
 

AV Castricum wenst Mo heel veel succes bij het bereiken van zijn Olympische droom en we hopen een klein steentje te kunnen bijdragen!

Meer weten over Mohamad Maso?
Bekijk hier zijn website.
Bekijk hier de uitzending die Nieuwsuur over hem maakte.