Nieuws

Sten's eerste halve marathon

17 januari 2019 door Sten van der Moer
www.avcastricum.nl
Pupillentrainer en AVC atleet Sten van der Moer liep zijn allereerste halve marathon. We vroegen hem naar zijn belevenissen:

De voorbereiding
Begin oktober startte ik met de Egmond Stage, in deze gezellige groep train je samen met zo’n 60 anderen voor dé winterklassieker: De Halve Marathon van Egmond. Deze zware wedstrijd stond al een aantal jaar op mijn lijstje om een keer te lopen en in 2019 moest het er maar eens een keer van komen. Onder leiding van Ari Smit, trainde ik op maandag en af en toe woensdag. De zaterdagochtendtraining moest ik helaas overslaan omdat ik dan de pupillentraining gaf. Zelf liep ik ook nog een keer per week hard en zo probeerde ik rond de 30/35km per week hard te lopen.

In de aanloop naar ‘Egmond’ liep ik alle AVC Strand- en Duinlopen mee om een beetje ritme te krijgen op de lange afstand. Eigenlijk ben ik al 14 jaar op de baan actief en vond ik lange afstanden een beetje eentonig, maar ook ik kreeg het lopers-virus te pakken. Nadat ik de laatste Strand- en Duinloop had gelopen op 5 januari, was het nog maar één weekje. Tijdens deze week ging ik goed letten op mijn voeding en dronk ik veel water. Op tijd naar bed kwam er helaas niet altijd van, maar ik deed mijn best om voldoende te rusten.

Op zaterdag 12 januari stond er nog een pupillentraining op de planning. Ik had me voorgenomen om rustig aan te doen tijdens de training en vooral de pupillen te laten lopen. Toen ik thuiskwam na het training geven, keek ik op m’n GPS-tracker en zag ik dat ik al 11 kilometer had gelopen. Die kleine pupilletjes lopen behoorlijk hard, maar ook nog eens échte afstanden!

Ondertussen was de ochtend van mijn eerste halve marathon aangebroken. Aangezien ik in het bezit ben van een wedstrijdlicentie, mocht ik als allereerste starten. Ik was al op tijd aanwezig in Egmond en deed mijn warming-up, waar ik al gelijk de harde wind voelde. In het startvak kwam ik wat andere AVC’ers tegen en we wensten elkaar natuurlijk succes.

Het startschot klonk en samen met vele andere lopers vertrok ik voor mijn allereerste halve marathon. Vol enthousiasme liep ik het eerste stukje door Egmond en draaide ik het strand op. Dat strand vloog voorbij, ondanks de heftige westenwind waardoor mijn rechterschouder licht verstijfde. Eenmaal aangekomen op de opgang van Castricum, zag ik dat mijn kilometertijden goed waren en dat ik op schema lag. We vlogen de duinen in en hadden hier aanzienlijk minder last van de wind.

Bekertje water van opa
Voor ik het door had kwam ik al op Camping Bakkum aan. Hier stonden heel veel pupillen mij aan te moedigen. De sfeer was fan-tás-tisch! Ik was geraakt door de sfeer, alle high-fives en mensen die mij aanmoedigden, geweldig! Bij de verzorgingspost pakte ik een bekertje water van mijn opa, die al jaren samen met mijn oma bij de verzorgingspost staat.

We liepen het bos uit en ik schrok want de wind stak weer op. Ik keek op mijn horloge en in al mijn enthousiasme op de camping was ik aanzienlijk harder gaan lopen. Na de 17 kilometer kreeg ik het echt zwaar. De wind kregen we vol tegen en er stonden minder toeschouwers langs het parcours. Ik moest zelfs een keertje stoppen met rennen, waardoor ik tijd verloor.

Die pijnlijke kilometers werden nog iets pijnlijker op de Bloedweg, een berucht heuveltje richting Egmond en vandaag extra heftig door de tegenwind die we daar hadden. Ik zag mijn snelheid zakken, maar het enige wat nu nog zou tellen was over die finish komen. Mijn focus lag nu op de streepjes op de weg en hier bepaalde ik mijn paslengte mee. Gelukkig kreeg ik mijn tempo weer iets omhoog en kon ik een klein beetje genieten van de finish waar mijn supporters stonden te wachten.

Supporters Lucas en Hanke
Zonder twee supporters had ik niet zo hard gelopen, en zeker niet zo hard genoten; pupillentrainers en vrienden Lucas Schram en Hanke Pijlman moedigden mij aan op de strandopgang, de camping, Bloedweg en de finish. Hoe ze dat voor elkaar kregen? Keihard fietsen.

Supporter zijn is pas échte topsport. Samen met Hanke en Lucas ben ik naar huis gefietst en ze vroegen mij of ik nu eindelijk weer ‘echte atletiek’ kwam doen. Helaas voor hen heb ik me nog ingeschreven voor de halve van Schoorl en de Zandvoort Circuit Run. Daarna ben ik er echt weer bij jongens!

Conclusie na deze prachtige wedstrijd; een halve marathon is een heel eind. Ondanks dat ik enorm heb genoten en blij ben dat ik Egmond heb gelopen, geniet ik nog steeds het meest van training geven aan de pupillen. Het is misschien nog mooier om pupillen te zien winnen of een PR te lopen, springen, werpen dan dat zelf te doen. Want; supporter en trainer zijn is pas échte topsport!

    


 
www.avcastricum.nl
Op donderdag 18 april 2024 vindt om 20.00 uur de Algemene ledenvergadering plaats. Het bestuur nodigt alle leden, trainers, ouders van… Meer >
 
www.avcastricum.nl
Een aantal leden van onze vereniging doet mee aan de Triatlon Castricum. Wellicht zijn er ook leden die het leuk vinden om te gaan… Meer >
 
www.avcastricum.nl

Gevonden voorwerpen

16 maart 2024
De gevonden voorwerpen-bak in het clubhuis was weer overvol. Alle kleding en schoenen staan de komende twee weken uitgestald. Mis je… Meer >
 
www.avcastricum.nl
Op zaterdagochtend willen we graag de bar van het Clubhuis openen (tussen 9.00 en 12.00 uur), zodat atleten en ouders van jeugdleden… Meer >
 
 
 
 
 
 
 
Terug naar boven